Een afdichting of een pakking is een samenstelling die in de techniek gebruikt wordt om aan de ene kant ruimtes te vullen en aan de andere kant om het sijpelen van vloei- en gasstoffen te voorkomen. Een pakking wordt daarom ook gemaakt van een substantie die flexibeler is dan het materiaal dat het moet afdichten.
Vanwege de verschillen in toepassing kan een pakking gemaakt worden van rubber, kunststof, koper, papier, metaal enzovoort. Er zijn zelfs vloeibare pakkingen. Dit zijn kitten die voor een drukdichte verbinding zorgen.
De afdichtingen kun je ruwweg onderverdelen in statische- en dynamische afdichtingen. Pakkingen met onbeweeglijke delen zoals bijvoorbeeld pompdeksels noem je statisch. Pakkingen met delen die langs elkaar bewegen, zoals bijvoorbeeld een zuigerveer, noem je dynamisch. Bij een dynamische afdichting kun je geen siliconenkit gebruiken vanwege het oplopen van de temperatuur.
Dynamisch afdichten
Oliekeerringen worden gebruikt bij dynamisch afdichten. Smeermiddelen zoals olie en vet kunnen zo niet via de binnenkant ontsnappen. Aan de buitenkant houden ze stof en water tegen. Het afdichten vindt plaats door een dun laagje olie. Dit zit tussen de rubberen afdichting en de as. Deze laag olie zorgt ervoor dat er een lage wrijvingsweerstand is.
De meeste oliekeerringen zijn van rubber gemaakt. Er zijn ook veel varianten van kunststof, die soms ook een basis van rubber hebben. Dit heeft te maken met specifieke eigenschappen die de verbindingen hebben. De meesten zijn polymeer of rubberachtig. Zo is er de afdichting van nitrilrubber. Dit is bestand tegen temperaturen tussen -40º en 100 º C. Bij zuren, oplosmiddelen en ozon is dit type niet geschikt.
Polymeren
Polyacrylaat is beter bestand tegen hogere temperaturen, maar weer minder tegen lagere. Het is te gebruiken tussen -20º en 130 º C. Het wordt voornamelijk toegepast in de automobiel industrie. Het is niet goed bestand tegen water, loog en remvloeistof.
Fluor-Polymeer-Rubber wordt ingezet bij nog hogere temperaturen van -25º tot 204 º C. Het wordt gebruikt bij chemicaliën en oplosmiddelen. Het is echter minder geschikt bij hogen toerentallen en pendelbewegingen. Ethyleen-Propyleen-Dieen-Monomeer is bestandEthyleen-Propyleen-Dieen-Monomeer is bestand tegen UV en kan goed tegen stoom, chemicaliën en olie op siliconenbasis. Het kan tegen temperaturen tussen de -45º en 130º.
Vinyl-Methyl-Polysiloxalaan is bestendig tegen ouderdom en kan goed tegen UV-straling, invloeden van het weer en oliën. Het blijft flexibel in de kou en wordt vaak toegepast in de levensmiddelenindustrie.
Teflon is een vreemde eend in de bijt, omdat het geen rubberachtige eigenschappen bezit. Het heeft een lage wrijving en is uitermate bestendig tegen doordring van chemicaliën. Het kan gebruikt worden bij temperaturen tussen de -80º en 250ºC.